KEŞKELER DÜNYASINDAN
KEŞKELER DÜNYASINDAN Prof. Dr. Salih Şimşek
Keşke, ‘umut’ olmadan umut edilenin ele geçirilemeyeceği bilinse…
Keşke, bazı insanların gözünde “evin danaları” da bir gün “öküz” olabilseler…
Keşke, yaşadığımız dünyada ‘kötü’ ve ‘kötülük’ diye birer kavram olmasaydı.
Keşke, mazlumlar ayağa kalkmadıkça, zalimlerin oturmayacakları hiç unutulmasa…
Keşke, mazlumların ve masumların yaptıkları her dua ve ibadet her zaman kabul görse…
Keşke, tuzak kuranların tuzaklarına gönüllü ‘kobay’ olarak çalışan zavallılar olmasaydı…
Keşke, toplumuzda ‘küçükler”, küçüklüklerini: ‘büyükler’ de büyüklüklerinin idraki içinde olsalar…
Keşke, insanlar “birisine bir şey yaparken” o an için, “kendilerini karşısındakinin yerine koysalar”...
Keşke, kimliklerinde ‘Müslüman’ yazan insanlarımızın hepsi gerçekten o tanıma uygun hareket etseler…
Keşke, insanlar yaratıldıkları ‘fıtrat’ üzerine yaşasalar ve hayvanlar gibi ‘yaratılış kodlarını’ hiç bozmasalar…
Keşke, içinde yaşadığımız dünyada insanlar tabiatı ‘hayvanlar’ gibi korusalar da kirletme ve tahrip etmeseler…
Keşke, zulme rıza göstermenin veya ses çıkarmamanın, “zulme ortak olmak” olduğu kuralı hep akılda tutulsa…
Keşke, insanlar, "yapacaklarını zamanında ve doğru yaparak" çaresiz kalmasalar ve "keşke" demeseler...
Keşke, insanlar, “yaptıkları iyilikleri”, birilerinden, her hangi bir şekilde, “karşılık beklemeden” yapsalar...
Keşke, küçücük ‘dünyalık’ menfaatleri için, büyük mükâfatlardan vazgeçip, ahiretlerini karartan insanlar olmasaydı…
Keşke, ülkemiz siyasi muhalefetinin inatlarından vazgeçip, yönetimin, ülke için yaptığı iyi iş ve güzel eylemleri takdir edip de daha fazlasını isteseler…
Keşke, devlette liyakate göre kişiler istihdam edilse de, kendileri ‘kalitesiz’ ve ‘vasıfsız’ bir kısım mahlûkata, ‘kalite geliştirme ve yönetme’ görevi verilmeseydi…
Keşke, insanlar, diğer insanlara karşı, dürüst davransalar da “çifte standart” uygulamasalar, oldukları gibi görünseler de “ikili” ya da “çoklu” tavır sergilemeseler…
Keşke, insanlar, “başkalarının hatalarını aramak” yerine “kendi hatalarını ve kusurlarını aramanın” kendileri için çok daha önemli ve faydalı olduğunu anlayabilselerdi…
Keşke, hayatımızda hiç “keşke” olmasa…
O kelime de sözlüklerde yer almasa, ne olurdu ki?
Âhhh, ah… Keşke…
|