Küçük bir hikaye..
Küçük bir hikaye..
"M.Kemal Adal" adalkemal1@gmail.com Sep 13 11:17AM +0300
Küçük bir hikaye...
Bir zamanlar bir kral`a Arabistan`dan iki tane doğan hediye edilir.
Bunlar kralın şimdiye dek gördüğü en güzel kuş türü olan aladoğanlardır.
Kral, bu değerli kuşları eğitmesi için onları doğancıbaşı`na verir.
Aylar ayları kovalar ve bir gün doğancıbaşı Kral`ın huzuruna gelip, doğanlardan
bir tanesinin mükemmel bir şekilde çok yükseklerde süzülerek uçtuğunu, fakat
diğerinin geldiği günden beri tünediği daldan kımıldamadığını söyler.
Bunun üzerine kral, ülkenin her yerinden şifacılar ve büyülcüler
getirtip doğanı
iyileştirmelerini emreder ama hiçbiri doğanı iyileştiremez. Kral daha sonra
bu görevi saray çalışanlarına verir fakat ertesi gün baktığında doğan`da
hala bir iyileşme gerçekleşmemiştir. Bildiği her yolu deneyen kral en
sonunda şöyle düşünür:
"Belki de bu problemin kaynağını anlayabilmesi için dağlık bölgeleri
tanıyan birine ihtiyacım var," der.
Böylece saray çalışanlarına emreder: "Gidin ve bana bir çiftçi bulun!"
Ertesi sabah doğan`ı göklerde uçarken gören kral şaşkına döner ve
emrindekilere seslenerek "bu mucizeyi yapan kişiyi getirin bana" diye
buyurur. Görevliler hemen gidip çiftçiyi bulup getirirler. Kral sorar,"Ne
yaptın da doğan uçmaya başladı?" Boynu bükük çiftçi şöyle cevap verir:
"Çok basit yüce kralım. Sadece kuşun tünediği dalı kestim."
Hepimiz uçmak için, bir insan olarak içimizdeki olağanüstü potansiyelin
farkına varmak için yaratıldık.
Fakat bunun yerine, dallarımıza tüneyip, bize tanıdık gelen şeylere
tutunmayı tercih ediyoruz.
Sınırsız olasılıklar mevcut ama birçoğumuz onların neler olduklarını
keşfedemiyoruz bile.
Tanıdık şeylerin, bize konforlu gelen alanın ve dünyevi meselelerin dışına
çıkmadan yaşıyoruz.
Bu nedenle çoğu zaman hayatlarımız heyecandan, tatminkarlıktan yoksun bir
hal alıyor.
Öyleyse, var mısınız tutunduğumuz korku dallarını kırıp, kendimizi uçmanın
mutluluğuna ve özgürlüğüne bırakalım?
Isha Judd`un "Why Walk When You Can Fly" kitabından alıntıdır.
--
Selam ve Sevgiler...
M. Kemal Adal
|
