“KÜRT AÇILIMI”NDA TEHLİKELİ GÖRDÜKLERİMİZ...

                                                            -RIZA MÜFTOĞLU-

            İktidar ülkenin  temel sorunlarını çözmede  her yolu denemek ve araştırmak, muhalefet ise kendi çözüm yollarını ortaya koymak durumundadır. Bu açıdan bakıldığında, iktidarın “Kürt açılımı” ile ilgili çalışmalarına müspet bakmak gerekmektedir. Muhalefetin  tepkileri de aynı şekilde değerlendirilmelidir.

            Ancak, bu konuda iktidarın çok tehlikeli bir yol izlediğini söyleyebiliriz.

         Neden tehlikeli bir yol izlenmektedir?

         Bir kere bu kadar geniş kapsamlı ve yaygın bir duyuru ile bu tür çalışmaların başlatılması her şart ve halde bölücülerin lehine olacaktır.

         Hangi mutabakat sağlanırsa sağlansın bölücüler karlı çıkacaktır.

         Çünkü, şu bir gerçektir ki her devirde ve her millet ve devlet için ırki, dini, mezhepsel, sosyal ve ekonomik bölücüler olmuştur , olacaktır da. Dünyada bu gün, bu kadar din ve din adamı varken ateist olanlar nasıl varsa, her toplumda da bölücüler olacaktır. Bölücülerle mücadelede önemli olan, bölücülerin tesir sahasını azaltmaktır. Yoksa onların kökünün kazınması çok zordur. Bütün bölücü fikir ve akımların da hedef aldıkları bir hedef kitle vardır. Ve bu hedef kitle için ele aldıkları bir fikir ve ideoloji vardır.

         Ülkemizde etnik ırkçıların;bölücülerin hedef aldıkları  kitle kürtçe konuşan vatandaşlarımızdır.Ve bunlara aşıladıkları fikir de Kürtlerin Türklerden ayrı bir ırk olduklarıdır.

Şimdi siz, Kürtleri ayrı bir ırk olarak kabul eden bir çözüm anlayışıyla harekete başlar ve bunu çok yoğun bir propaganda metoduyla gerçekleştirmeye çalışırsanız, bu metodunuz sebebiyle siz baştan kaybetmiş sayılırsınız.

Bu nedenledir ki bu yeni açılım çabalarının sonucu ne şekilde olursa olsun karlı olan taraf bölücüler olacaktır. Bu paralelde de DTP’nin bir sonra yapılacak seçimlerde oyu en az 4-5 puan artacaktır.

Özetle bu çalışma şekli, Bölücülerden ayrı olan, PKK’ya karşı olan Kürt vatandaşlarımızın bir bölümünü daha bölücülerin safına katmış olacaktır.

Bu noktada asıl büyük tehlike, PKK’nın ya da silahlı eylemlerin son bulduğu ama kürtçülerin çoğaldığı, Türk düşmanlığının arttığı bir yeni dönemde bir süre sonra büyük kitlesel olayların, direnişlerin, protestoların başlayabileceği ve bu olayların da her zaman olduğu gibi dış destekli hale gelmesidir.

Bir diğer önemli konu, bu açılım çalışmalarının bir iç çatışmanın meydana gelmesine vesile olmasıdır.

Neden bir iç çatışma olabilir?

Birincisi, şu anda bölücüler moral açıdan çok üst seviyededirler.Çünkü devletin en tepesinden itibaren muhatap alınmışlardır. Bu durum bölücü militanlar için saatte bir alınan cesaret hapları gibidir. Böyle olduğu içindir ki Öcalan Türk Silahlı Kuvvetlerine rest çekmeye kadar işi götürmüş ve benimle masaya oturmalısınız noktasına gelmiştir.

Bunun yanı sıra muhalefetin ister istemez bu programa karşı çıkışı , halkımızın ne olacağı noktasında iyi aydınlatılamaması, ortada net bir planın ve projenin olmaması vatandaşlarımız arasında da büyük infiallere yol açmaktadır.

Bu durum, kibriti yakacak olanın her zaman bir iç çatışma yangınını meydana getirebileceği bir ortam olmaktadır. Yani bu çalışmalar bir mutabakat doğurmazsa mesela 10 sene sonraya ertelenmiş bir iç çatışma günümüze taşınmış olacaktır.

Devleti yönetenler, yönetmeye talip olanlar ister iktidarda olsunlar, ister muhalefette ülkenin temel konularında en az gelecek 5-6 yılı kestirebilecek kapasitede, tecrübede olmalı ve ona göre baştan hareket edebilmelidirler. Günlük ve aylık hesaplarla bir yere varılamaz.

Şimdi önce şarkı türkü kasetleri serbest kılındı.

Ne oldu? denildi. Pek bir şey de olmadı gerçekten.

Ardından, kürtçe eğitim ve televizyon istendi. Kürtçe kurslar serbestçe yapılmaya başlandı, TRT Şeş kuruldu, yayına başlandı.

“Ne oldu? Bakın bunlar olayları bitirir” dendi.

Ama olaylar bitmedi.

Şimdi başka şeyler verilecek, yine bitti derken bitmeyecek, başka şeyler istenecek.

Neden istenecek? Hedef bellidir. Kürtlerin ayrı bir millet olduğunu sananların isteyeceği adım adım da olsa  ayrı bir devlet kurma olur.

Umudumuz şudur ki her yanlış planı sonradan düzeltecek güce sahip devlet kurumlarımız var. Devlet kurumlarına sahip çıkalım. Devletle hükümeti karıştırmayalım.