Türk Meclisi - 3 MİLYAR EMEKLİYE, 57 MİLYAR TEFECİYE

Başbakan Erdoğan emekli aylıklarında yapılan artışı açıkladı. Erdoğan`a göre bu artış SSK işçi emeklileri, tarım emeklileri ve BAĞKUR olmak üzere toplam 7 milyon 327 bin 800 kişiyi kapsıyor. Bunların ailelerini de hesaba katarsak Türkiye nüfusunun beşte biri kadar bir kesimdir söz konusu olan... Bu çerçevede 2010`un ilk 6 ayı için, en düşük emekli aylığı yüzde 20.4, en yüksek emekli aylığı da yüzde 4.5 oranında artacak. Diğer bir ifadeyle 2010`un ilk 6 ayında emekli maaşlarında en az 63 lira, en çok 101 lira artış yaşanacak. 2010`un tamamı dikkate alındığında ise en az 74 lira, en çok 172 liralık bir artış gerçekleşecek! Kısacası bozdur, bozdur harca... Başbakan bu «müjdeli» (!) haberi verdikten ve artış oranlarını açıkladıktan sonra bir de şu eklemeyi yaptı: «Bu iyileştirmelerin kamuya maliyeti 3 milyar 42 milyon TL olacak.» Çoğu kişi için bu son verinin pek bir anlamı yoktur. Çünkü herkes kendi cebine kaç lira gireceğini hesaplıyor ve bu artışın yeterli olup olmadığını değerlendiriyor. Sonuçta bu sözde «iyileştirmelerin» kamuya maliyetinin ne olacağına pek dikkat edilmiyor. Oysa asıl dikkate alınması gereken tam da bu 3 milyar 42 milyon TL`dir! Çünkü nüfusun neredeyse yarısı için 3 milyar 42 milyon TL`lik artışı büyük bir tantana ile ilan eden hükümet, 2010 yılında bir avuç tefeciye 56,7 milyar lira faiz ödeyecek! Bu, bütün Türkiye nüfusu dikkate alındığında kişi başına 793 liralık borç ödemesi demektir! Bu rakamlar, AKP hükümetinin kime öncelik verdiğinin, Türkiye`yi kimin yararına yönettiğinin en güzel örneğidir aslında... Yaklaşık 15 milyon kişiye 3 milyar, ama bir avuç tefeciye ise 57 milyar... İşte AKP hükümetinin pastayı paylaştırma şekli! Bu nedenle «bankacılık sektörünün 2009 yılının ilk 11 aylık dönemdeki kârı yüzde 44 artışla 18,8 milyar TL`ye ulaştı» (Vatan, 5.1.2010) Emekli maaşlarındaki sözde «iyileştirmeyi» açıkladığı konuşmada Erdoğan «krizin başladığı günden itibaren sadece ABD`de 158 banka battı. Bizdeyse tek bir banka bile batmadı» diyerek övündü bir de... Nedeni ortada değil mi?